Cusco Part One

Hallo!

Nog maar 3 dagen verder en al veel te vertellen. Aangezien ik heb gelezen dat jullie graag mijn verhalen lezen, bespaar ik je niet.. Bij deze een lap reistekst:

Nadat ik een bericht op mijn site had gezet in Lima, ben ik gaan slapen. 3 uur later (daar ´s nachts) moest ik opstaan om naar het vliegveld te gaan. Op het vliegveld bleek mijn 1,15 urig vliegtripje naar Cusco maar liefst 4 uur vertraging te hebben. Beetje jammer. Met kringen onder mijn ogen ging ik mijn baggage inchecken, wat nog veel traaaagggeeeeer ging dan in Ned. Ach, dat dood de tijd, maar zorgde er ook voor dat ik niet zo oplette. Ik had mijn ticket in mijn baggagekar gelegd, vervolgens mijn bagagge van de kar gehaald voor de incheck (lees: alleen de bagagge) en toen ze vroegen om mijn ticket, werd ik wakker, kar weg... F***!!! Ikke door die hal rennen om in iedere kar te kijken en net toen ik accepteerde dat ik een nieuw ticket moest gaan kopen, kwam er een Peruaanse vrouw naar me toe gelopen die me in de rij had zien staan schrikken en zei dat ik mee moest komen. En daar was mijn ticket! Fieuww. Moet bekennen dat ik me zelden zo dom heb gevoeld! Na de incheck, wachten dus.. Ik liep wat rond en ineens trilde alle glazen deuren in de hal en bewoog de grond een beetje onder mijn voeten. Ik dacht, zou dat een aardbeving zijn, neh, ben gewoon moe. Ik zag een groep met 6 Ierse meiden in de hal zitten, die ik ook in de rij had zien staan bij de incheck en vroeg of ik er bij mocht zitten, wat geen probleem was, dus ik heb die 4 uur vermaakt met hun. Ze vroegen aan me: heb je die aardbeving gevoeld.. Verrek. Eenmaal in het vliegtuig zzzzzzz..

Landen op Cusco is erg mooi. Je vliegt tussen hoge bergen en uiteindelijk land je dan ergens. Het was lekker warm toen ik uit het vliegtuig stapte en bij de bagagge werd je vermaakt met live Peruaanse muziek. Een warm welkom. Mijn baggage was er (met creditcard, hi hi) en er stond wederom iemand op mij te wachten. Ik ging is even goed ademhalen om te kijken hoe dat nou ademt, op 3200 meter hoogte, oftewel ijle lucht.. Nou, precies hetzelfde! Al rijdend naar de Spaanse school waar ik verblijf in het studentenhuis, genoot ik al van het uitzicht. Toen reden we langs Playa del Armes, het hart van Cusco. Ik heb het al op foto´s gezien, maar het is werkelijk nog prachtiger in het echt! Mijn school / studentenhuis ligt praktisch aan dit plein. Vanaf het plein loop je een straat omhoog en daar is het al. Ik met mijn spullen de trap op naar het verblijf, tja, toen merkte ik wel wat van die ijle lucht. Na 10 tredes ging mijn hart als een bezettene tekeer en ademde ik alsof ik net de marathon had gelopen. Ik dropte mijn spullen in mijn kamer. Ik had een double room geboekt, maar die waren vol, dus ik heb nu mijn eigen kamer voor een week. Voor nu wel lekker, maar ik vind het ook prima met zijn 2-en. Het studentenhuis ziet er erg mooi uit, evenals de kamers. Super. Nadat ik mijn zooi had gedropt, kreeg ik van de gastvrouw een kop verse coca thee. (Oftwel van de coca bladeren, je kent het wel; cocaine, illigaal etc.). Dat is goed voor hoogteziekte en het smaakt prima. Ik zat er nog geen minuut of er schoven al allerlei meiden aan, en ik was zo een uur aan het kletsen. Veel Nederlandse meiden hier, ook wel van andere landen hoor. De gemiddelde leeftijd is denk ik 23 jaar. Beide feiten zijn mij om het even. Ik weet dat ik op mijn verdere reis andere mensen ga ontmoeten, dus prima.
Ik zou daarna moeten gaan slapen, maar was veel te hyper. Ik ging naar Playa del Armes om het van dichtbij te bekijken. Het is daar zo sfeervol. Mensen zijn vriendelijk, genieten van het plein en de zon, backpackers en locals door elkaar heen. Ik genoot van iedere seconde die ik daar liep! Daarna geld pinnen. Ik ben genoeg gewaarschuwd voor professionele zakkenrollers en aangezien ik een flink bedrag moest pinnen (betaling school) bedacht ik tijdens het pinnen wat ik met die stapeltjes geld moest doen.. Even later liep ik met cup c de bank uit.. Werkt prima!

Terug in de school weer met wat meiden gekletst (ja weinig jongens in deze school, beetje jammer). En guess who is in tha house Philbert.. Ze vroegen of ik mee ging eten en stappen, leuk! Toen toch maar even op bed liggen. Ik hoorde pamfluiten, zingende kinderen en keukengeluiden door het raam, het remour van iedere dag hier, wat nu (nog) als muziek in de oren klinkt. Toen ik wakker werd, was het half 8, de tijd dat ik had afgesproken om met die meiden te gaan eten. Ook al was ik nog kapot, ik stopte gauw een tandenborstel in mijn mond, even lipglossen en gauw naar Playa del Armes gerend om te kijken of ze er nog waren, helaas.. Na deze constatering, keek ik om me heen en besefte hoe mooi het in het donker was. Rondom Playa del Armes, duizenden lichtjes. Het plein is nog steeds net zo sfeervol als ´s middags en ik was blij dat ik mijn camera bij had. Ik heb daar even gezeten en rond gekeken en ben toen met mijn camera aan de slag gegaan, wat ik heerlijk vind en eigenlijk alleen fijn kan doen als ik alleen ben. Toen terug, straat omhoog, 4 trappen omhoog... Mijn lichaam kon werkelijk waar niet meer van moeheid, inspanning en indrukken en ik crachte volkomen voldaan en gelukkig in mijn bed..

De volgende ochtend was ik vroeg wakker. Moet nog wennen aan het tijdsverschil. Ik had een warme douche, wat niet altijd het geval is, en ging er maar meteen misbruik van maken en mijn haar wassen (echt zo boeiend dat ik dit opschrijf, maar doe het lekker toch). Ontbijt en kletsen en toen gingen 2 meiden (waarvan jij Myrddin, er 1 kent, ze heet Maartje en is een vriendin/huisgenoot van Meintje) naar de Sacred Valley van de Inca´s en vroegen of ik meeging.

De Sacred Valley is een groot, jawel, vallei, vlakbij Cusco, waar de Inca´s vroegen woonden en waar nu veel overblijfselen van zijn. Het is heel uitgestrekt en ik ben dit keer naar het gedeelte Tipon gegaan.

Ik ging mee, totaal onvoorbereid. We gingen met de locale bus. Ik merkte toen al hoe irritant het is dat ik geen Spaans kan, want de locale mensen en ik spreken geen woord van ieders taal en je kunt jezelf gewoon niet verstaanbaar maken. Gelukkig hadden die andere meiden al wel les gehad en deden die het woord voor me. We stapten in de bus, nadat we langs zakken met levende en half dode kippen waren gelopen. Een ervaring op zich die bus. Sowieso super om je tussen de locale mensen te bevinden. De bus was al vrij vol toen we vertrokken en we moesten ong. een half uur met de bus. Onderweg werden er steeds nieuwe mensen opgepikt en net als je dacht, nu zit ie echt vol, kwamen er weer een paar bij. Zakken met eten erin, baby´s, alles. Er zat een man naast me praktisch op mijn schoot en ik zat bij de deur die los hing en de jongen die over de deur ging, bevond zich op 10 cm van mijn gezicht en bleef me aanstaren. Ik kreeg bijna de slappe lach. Toen werden we op straat gedropt met de woorden Tipon. We liepen naar de bergen en gingen een weg omhoog. Het uitzicht was prachtig. Hoge bergen, veel groen, kliene locale dorpjes, waar de mensen hard aan het werk waren met de was, bomen kappen, dieren hoedden. De wandeling was 5 km omhoog en de ijle lucht zorgt er wel voor dat je iedere 15 min even een kleine pauze moet nemen. Wel een goede oefening voor de Incatrail (ook al denk ik dat je sommige dingen gewoonweg niet kunt (of wil) oefenen). Eenmaal boven zag je overblijfselen van incahuisjes en een groot irrigatiesysteem. Die meiden wilde eigenlijk vanaf de top weer die 5 km naar beneden lopen, terwijl een taxi naar beneden 50 eurocent kost. (Manja, ik wil alleen met jou wandelen, wij snappen elkaar). Gelukkig kregen ze snel common sense. De bus terug was van hetzelfde kaliber als heen, alleen dit keer zat ik naast 2 locale jongemannen en een oudere man. We probeerden met elkaar te kletsen, maar hoe duidelijk ze ook probeerde langzaam en goed articulerend Spaans tegen me te spreken, ik verstond er geen woord van. Dus, over op hints.. Ik heb ze duidelijk kunnen maken waar ik vandaan kom, hoe lang ik in Cusco ben en dat ik Spaans ga leren. Ik heb ze foto´s op mijn camera laten zien, zodat ze wisten waar ik geweest was. We weten hoe we heten, en de man keek me telkens goedkeurend en heel vriendelijk aan, een soort opa gevoel. Bijzondere ontmoeting en ik kan niet wachten tot ik Spaans kan spreken, ook al was dit volkomen geslaagd.

De rest van de dag met die meiden gespendeerd. We zijn o.a. naar de massagesalon geweest, mmm lekker decadent. Daarna eten en stappen. Het uitgaan is hier leuk. Je hebt ongeveer 5 redelijk grote discotheken en het is iedere avond feest tot diep in de nacht. Er zijn veel backpackers, maar ook locale mensen. Tot 23 uur is het salsadansen en kun je lessen volgen, wat ik ook zeker ga doen. En je krijgt overal je eerst drank gratis, wat resulteert in een kroegentocht. Verder ben ik blij dat ik een paar leuke truitjes heb meegenomen, want iedereen is hier op en top gekleed met de laatste mode en de duurste sieraden. Ik alles thuis laten. Tja, op mijn verdere reis is mijn keus weer verstandig.

Het weer is hier wisselend. Als de zon schijnt is het hot hot, en als er wolken zijn, schat ik rond de 18 garden overdag. ´s Avonds en ´s ochtends is het koud! Hoog in de bergen he.. Maar er stond in de lonely planet, dat ook al is het bewolkt, toch insmeren met zonnebrand want je kan verbranden, omdat de zon feller is. Nou ik heb het even uitgeprobeerd en zonder zonnebrand krijg je inderdaad een rooie boei!

Het eten is heerlijk. Eten in overvloed hier en voor 2 euro heb je een 3 gangenmenu.

Vandaag ben ik weer even lekker alleen aan het rondneuzen. Ik vind het super om mensen te ontmoeten en leuke dingen mee te doen, maar ik vindt het ook heerlijk om alleen rond te struinen.

Ik zit nu in een internetcafe op Playa del Armes, waar nu een ceremonie plaatsvindt. Ik ga zo even kijken en om 16 uur is mijn eerste bijeenkomt met de cursisten, waarin we uitleg krijgen over van alles en nog wat. En vanaf morgen, mag ik me aan de Spaanse taal overgeven. Ben erg benieuwd!

Lieverds, als deze lap tekst te lang is, hoor ik het graag, dan kort ik hem de volgende keer in, voor zover mogelijk.

Ik heb nog geen goede foto´s van Cusco overdag, maar wel een paar foto´s van mijn tripje in de avond. En van Tipon. Die zal ik nu plaatsen en de rest volgt later!

Lieverds, maak je om mij maar geen zorgen, want het is hier fantastisch!

Tot snel,

Heel veel liefde,

Mij.